Και αλλη παραίτηση μελους κεντρικων οργανων ΕΠΑΜ Κορινθίας

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΜ

04.10.2009. Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές. Λεφτά υπάρχουν.

06.05.2010. Λεφτά δεν υπάρχουν πλέον. Ψηφίζεται στη Βουλή των Ελλήνων, η συμφωνία Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και Τρόϊκας, το επωνομαζόμενο και πρώτο μνημόνιο.

Σοκ και δέος. Οι Έλληνες αντιλαμβανόμαστε ότι ξεκίνησε μία άλλη εποχή. Μία σκοτεινή εποχή που ακόμη και σήμερα που γράφεται αυτό το σημείωμα, δύο χρόνια αργότερα, κανείς δεν μπορεί να πληροφορήσει τον Ελληνικό Λαό, αν και πότε θα βγούμε από το τούνελ που σκόπιμα μας οδήγησε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.

Όλοι γνωρίζουμε ότι όποια χώρα μπήκε κάτω από την επιτήρηση του ΔΝΤ, κατέληξε κατεστραμένη οικονομικά και κοινωνικά.

Οι πολιτικές που επιβάλει η συμμορία του ΔΝΤ και οι εκάστοτε εγχώριοι συνεργάτες της, οδηγούν τη χώρα και τους κατοίκους της στην οικονομική εξαθλίωση και την κοινωνία σαν οργανωμένο σύνολο στην αποδόμηση και την διάλυση του κοινωνικού ιστού και της όποιας συνοχής του.

Αρχίσαμε λοιπόν να παρακολουθούμε τον γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο, προσπαθώντας να προσανατολισθούμε, να καταλάβουμε τι πρέπει να γίνει, να καταλάβουμε πως πρέπει να γίνει. Μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι από εμάς είχαμε εμπιστευθεί εδώ και τριάντα χρόνια ένα πολιτικό σύστημα και είχαμε επαναπαυθεί στον καναπέ του σπιτιού μας. Ένα πολιτικό σύστημα που αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων και όχι μόνον. Ένα πολιτικό σύστημα που κατασπατάλησε τον πλούτο της χώρας, τον οποίο καταλήστεψε και μετέφερε στις τράπεζες της κεντρικής Ευρώπης, σε θυρίδες και λογαριασμούς, σε χώρες που προστατεύουν την ανωνυμία τους.

Και στο τέλος σκόπιμα παρέδωσε το ανθρώπινο δυναμικό και το φυσικό πλούτο αυτής της χώρας, δέσμιο, μέσα από μνημόνια και δανειακές συμβάσεις στους αποικιοκράτες δανειστές και τοκογλύφους.

Εκείνη τη στιγμή ανακαλύψαμε το Δημήτρη Καζάκη. Αρθρογραφούσε στην εφημερίδα «Το Ποντίκι» και μαζί με το Μ. Κακλαμάνο είχε καθημερινές εκπομπές στο ράδιο εννέα (98,9 fm)

Όσοι τον υποστηρίξαμε, πιστεύουμε ακόμη, ότι η ανάλυσή του οικονομική, πολιτική, κοινωνική, είναι η βέλτιστη και έχει επαληθευθεί στις προβλέψεις του.

Επί πλέον οι προτάσεις του είναι κατά την άποψή μας, οι πλέον ολοκληρωμένες. Ήτοι,

·         Στάση πληρωμών

·         Εθνικοποίηση Τραπεζών

·         Μετάβαση σε Εθνικό Νόμισμα

·         Ανασυγκρότηση Γεωργικής και Κτηνοτροφικής (πρωτογενούς) παραγωγής και

·         Ανασυγκρότηση στη συνέχεια και της Μεταποίησης.

Είναι εύκολος ο δρόμος που προτείνεται ; Είναι στρωμένος ροδοπέταλα ;

Όχι. Είναι δρόμος στρωμένος με αγκάθια.

Αλλά είναι ο μόνος δρόμος που θα κινητοποιήσει τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου και με γνώμονα το συμφέρον του Λαού Αυτής της Χώρας, θα μας βγάλει από την κρίση και θα μας οδηγήσει στην ανάπτυξη. Επί πλέον δίνει απάντηση σε αυτούς που ισχυρίζονται ότι δεν είναι δυνατό να ζήσουμε χωρίς δανεισμό. Τα συνθήματα των δεκαετιών του 60 και του 70 – Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία (Δημοκρατία), Υγεία – παραμένουν επίκαιρα όσο ποτέ.

Για πρώτη φορά συναντήσαμε τον Δημήτρη Καζάκη στο Εμπορικό Επιμελητή-ριο της Κορίνθου όπου είχε έλθει για να μιλήσει.

Στη συνέχεια με μία παρέα φίλων συμμετείχαμε και γίναμε μέλη του ΕΠΑΜ, στην Ιδρυτική συνάντηση που έγινε στην Αργυρούπολη το καλοκαίρι του 2011

Με τη βοήθεια και ενός συναγωνιστή από την Προσωρινή Πολιτική Επιτροπή που δημιουργήθηκε στην Αργυρούπολη, ιδρύσαμε τον πρώτο Πυρήνα Κορινθίας που μετεξελίχθηκε σε Πυρήνα Κορίνθου.

Στη συνέχεια ιδρύθηκαν οι Πυρήνες Βόχας, Λουτρακίου και Σικυώνος – Ξυλοκάστρου και Μπολατίου.

Και ενώ όλοι πιστεύαμε ότι συμμετείχαμε σε μία οργάνωση με Δημοκρατική δομή και διαδικασίες, άρχισαν οι πρώτες παρασπονδίες. Τα πρώτα χτυπήματα κάτω από τη μέση.

Ξαφνικά πληροφορούμεθα, από πρόσκληση που λάβαμε, ότι ο Δημήτρης Καζάκης, θα έλθει να μιλήσει στον Πολιτιστικό Σύλλογο Μπολατίου την 12^η Οκτωβρίου 2011.

Όταν ρωτήσαμε την Προσωρινή Πολιτική Επιτροπή τι ακριβώς συμβαίνει και γιατί δεν ενημέρωσαν την οργάνωση της Κορινθίας πριν ή οριστικοποιηθεί η εκδήλωση, δικαιολογήθηκαν ότι τηλεφωνήθηκε ο Καζάκης προσωπικά με κάποιους παλιούς φίλους από το Μπολάτι και αποφάσισαν την εκδήλωση. Τους επισημάναμε ότι ο τρόπος αυτός της λειτουργίας είναι αντιδεοντολογικός από τη στιγμή που υπάρχει οργάνωση στην περιοχή, καλό θα ήταν να ενημερώνεται η οργάνωση και να συμμετέχει στην διοργάνωση της εκδήλωσης. Έτσι μόνον είναι δυνατόν να πετύχεις το βέλτιστο αποτέλεσμα, τόσο από άποψη οργάνωσης όσο και από άποψη συμμετοχής του κόσμου. Αναγνώρισαν ότι είχαμε δίκιο και υποσχέθηκαν ότι δεν θα επαναληφθεί.

Τελικά η εκδήλωση στο Μπολάτι δεν έγινε γιατί ο Πολιτιστικός Σύλλογος στο Μπολάτι είναι υπό τον έλεγχο του ΠΑΣΟΚ

Οργανώθηκε όμως την 20^η Οκτωβρίου 2011, εκδήλωση στην παραλία του Άσσου, σε ψαροταβέρνα, από τα ίδια άτομα και με την ίδια διαδικασία. Και πάλι αγνοήθηκε και παρακάμφθηκε από τον κ. Δ. Καζάκη η οργάνωση της Κορινθίας. Συνειδητά πλέον εφαρμόσθηκε από τον κ. Δ. Καζάκη η αρχηγική μέθοδος του διαίρει και βασίλευε. Μέθοδος που την έχει διδαχθεί και την έχει αφομοιώσει καλά κατά τη διάρκεια της θητείας του στο ΚΚΕ.

Συμπεριφορές σαν αυτές φανερώνουν άτομα χωρίς αυτοπεποίθηση, άτομα με περιορισμένη αυτοεκτίμηση, γενικά άτομα ανασφαλή. Άτομα αυτού του είδους είναι δυνατόν να είναι άριστοι αναλυτές αλλά ακατάλληλοι για ηγέτες.

Η οργάνωση της Κορινθίας από τη στιγμή που αγνοήθηκε, δεν συμμετείχε στη διοργάνωση της εκδήλωσης, ούτε και παραβρέθηκε σαν οργάνωση, παρά μόνο κάποια άτομα, εκφράζοντας τον εαυτό τους και μόνο. Ήταν ιδιωτική υπόθεση του κ. Δ. Καζάκη.

Πέτυχε η εκδήλωση στον Άσσο ; Αραία – αραία καμιά σαρρανταρέα που λέγαμε.

Η ίδια τακτική και μεθοδολογία ακολουθήθηκε πρόσφατα και σε εκδήλωση στα Λουτρά Ωραίας Ελένης.

Αντίθετα οι εκδηλώσεις στην πλατεία του Κιάτου 25.09.2011, στο Εργατικό Κέντρο Κορίνθου 16.11.2011 και στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λουτρακίου 16.01.2011, είχαν απόλυτη επιτυχία, τόσο από άποψη οργάνωσης όσο και από την άποψη της συμμετοχής του κόσμου και μάλιστα χωρίς την ανάγκη περιφρούρησης. Αυτές όμως οι εκδηλώσεις υποστηρίχθηκαν από την οργάνωση της Κορινθίας.

Την ημέρα βέβαια της συγκέντρωσης στο Λουτράκι, ο κ. Δ. Καζάκης επέδειξε άλλη μία φορά την αλαζονεία του ηγέτη, αφού καθυστέρησε την άφιξή του  για μία ώρα περίπου, τη στιγμή που τον ανέμεναν πλέον των 200 ατόμων στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λουτρακίου. Ο λόγος : Είχε σύσκεψη με τους αυλικούς του στα Ίσθμια.

Και τώρα ερχόμαστε στο κατ΄ ευφημισμόν συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις 6, 7 και 8 Απριλίου 2012 στο ΣΕΦ.

·         Δεν υπήρξε επαρκής προσυνεδριακός διάλογος

·         Δεν υπήρχε πρόγραμμα εργασιών του συνεδρίου. Το πρόγραμμα ανακοίνωνε το εκάστοτε προεδρείο σε καθημερινή βάση

·         Με την έναρξη του συνεδρίου διορίσθηκε το Προεδρείο. Κάποιοι λίγοι αντιδράσαμε, αλλά επειδή δεν είμαστε οργανωμένοι το αφήσαμε και πέρασε, για να μην γίνει φασαρία με το ξεκίνημα.

·         Την πρώτη ημέρα αναγνώσθηκε ο απολογισμός πεπραγμένων της απερχόμενης προσωρινής πολιτικής επιτροπής. Ουδέποτε τέθηκε σε ψηφοφορία διότι θα κατεψηφίζετο. Όχι γιατί οι σύνεδροι κατηγόρησαν σε κάτι την Π.Π.Ε. Αντιθέτως μεγαλόθυμα δέχθηκαν ότι η Π.Π.Ε. έπραξε τα βέλτιστα δυνατά. Ενόχλησε το διθυραμβικό ύφος του απολογισμού των πεπραγμένων.

·         Τη δεύτερη ημέρα ασχοληθήκαμε με το καταστατικό του ΕΠΑΜ.

            Υπήρξαν τρείς ομιλητές – όσοι είχαν προσυνεδριακά καταθέσει         προτάσεις. Τελευταίος ο κ. Δ. Καζάκης, ο οποίος μόλις πήρε το λόγο,   με απαξιωτικό και σκαιό τρόπο ανέφερε ότι οι προηγούμενοι ομιλητές         είναι άσχετοι και δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Και προχώρησε στην       ανάπτυξη της δικής του πρότασης για καταστατικό. Ο τρόπος του            ενόχλησε ιδιαίτερα. Ο αρχηγός που μόνον αυτός γνωρίζει και κανείς       άλλος.

·         Στη συνέχεια και ενώ ανέπτυσσε το προτεινόμενο από τον ίδιο καταστατικό, με υπερφίαλο ύφος ζήτησε από το συνέδριο να επιλέξει το καταστατικό του στο σύνολο ως έχει, θέτοντας το δίλημμα, ή θα γίνει αυτό που λέω εγώ ή αλλοιώς δεν θα πάρω. Είναι έκφραση που τη συνηθίζει. Εάν δεν είμαστε αυτή τη στιγμή στα παραδοσιακά κόμματα είναι γιατί δεν αποδεχόμαστε διλήμματα αυτού του είδους, παρά τα πιθανά προσωπικά οφέλη που θα είχαμε εάν τα αποδεχόμαστε. Πιστεύει ο κ. Δ. Καζάκης ότι είναι σε θέση να τοποθετήσει τέτοια διλήμματα ; Αδελφές και παλικάρια βγήκαμε όλοι στο καφενείο.

·         Αφού έγιναν διευκρινιστικές ερωτήσεις από τους συνέδρους – 1,5 λεπτά είχε στη διάθεσή του κάθε σύνεδρος – πήρε και πάλι το λόγο ο κ. Δ. Καζάκης για να διευκρινίσει τις απορίες των συνέδρων. Κάποιοι σύνεδροι κάνανε φασαρία και δεν τον άφηναν να μιλήσει. Αντί να στραφεί στο προεδρείο και να ζητήσει τη προστασία του, εξαπολύει ένα μεγαλοπρεπέστατο «ΣΚΑΣΜΟΣ»

·         Ζήτησα το λόγο επί της διαδικασίας και απαίτησα να ζητήσει αμέσως συγνώμη από το συνέδριο. Αρνήθηκε. Και τότε γύρισα στους συνέδρους και τους ζήτησα να αποχωρήσουμε ομαδικά διότι δεν είναι δυνατόν να μας υβρίζει από το βήμα και να το δεχόμαστε απαθείς.

·         Τη στιγμή εκείνη παρενέβη η ασφάλεια, με προπηλάκισε και με έβγαλε εκτός αιθούσης δια της βίας. Αλήθεια η ασφάλεια ήταν απαραίτητη ; Αφού έτσι κι αλλοιώς αποχωρούσα. Φαντάσου και να είμαστε κόμμα εξουσίας. Φίλε Καζάκη, το καλάμι είναι ατίθασο άλογο. Πρόσεξε, γιατί σύντομα θα σε ρίξει κάτω.

Την Τρίτη ημέρα και μετά από διαβούλευση ψηφίσθηκε το καταστατικό. Το δημοκρατικώτερο του κόσμου κατά τον κ. Δ. Καζάκη, το πλέον συγκεντρωτικό κατά τους νοήμονες. Όλη η εξουσία στην πολιτική γραμματεία, χωρίς καμία υποχρέωση αυτής. Κανείς επικεφαλής του κόμματος βάσει καταστατικού έτσι ώστε να διαχέεται η ευθύνη στο Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο, ο δε κ. Δ. Καζάκης να αλωνίζει μόνος. Για σου μεγάλε τιμονιέρη !!!!!!!

Ο αποκλειστικός σκοπός του ΕΠΑΜ είναι η ικανοποίηση των προσωπικών φιλοδοξιών του αρχηγού και της αυλής του.

Μετά από όλα αυτά, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ, όπως λές και συ.

Μια και τη στιγμή που γράφω αυτό το σημείωμα έχει ήδη αποφασισθεί και υλοποιείται η συνεργασία με το κόμμα του κ. Σ. Παπαθεμελή – μπορεί και να συμφωνήσω με τον κ. Δ. Καζάκη ότι αυτή η συνεργασία είναι χρήσιμη για τους σκοπούς τους ΕΠΑΜ και θα έπρεπε να γίνει. Είναι δυνατόν όμως, κάποιος να μας πληροφορήσει με ποια διαδικασία αποφασίσθηκε αυτή η συνεργασία ; Φοβάμαι ότι το ΕΠΑΜ είναι μονοπρόσωπη Ε.Π.Ε.

Και κάτι ακόμη για να μην το ξεχάσω.

Κύριε Δ. Καζάκη, μήπως είναι δυνατόν να δημοσιεύσετε το πλήρες βιογραφικό σας, για να γνωρίζουμε από πού έρχεστε. Δεν είναι δυνατόν η ζωή για εσάς να αρχίζει το 2010. Τι κρύβετε ; Τι φοβάστε ;

Οι μηχανές αναζήτησης στο διαδίκτυο δεν ανακάλυψαν κάτι για το άτομό σας. Σαν να μην υπάρχετε. Για τους γνωρίζοντες, έχει γίνει σκούπα ; Αν είναι έτσι, η περίπτωσή σας είναι ακόμα πιο σοβαρή.

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Μ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

Ιδρυτικό μέλος ΕΠΑΜ

Μέλος προσωρινής συντονιστικής επιτροπής Τομέα Κορινθίας

Μέλος Τριμελούς προσωρινής συντονιστικής επιτροπής Πυρήνα Βόχας

Πολιτικό σεισμό στην Ελλάδα προβλέπουν οι Γερμανοί

Λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, στην Ελλάδα καταγράφεται ένας πολιτικός σεισμός, γράφει η γερμανική οικονομική εφημερίδα, καθώς τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας χάνουν με δραματικό τρόπο το έρεισμά τους λόγω της κρίσης.

Στον αντίποδα, τα κόμματα των άκρων με αντιευρωπαϊκές θέσεις ενισχύονται, καθώς η κρίση «πολώνει» την ελληνική κοινωνία. Με την πιο μακρόχρονη και βαθύτερη ύφεση από τον Β΄ Παγκόσμιο, την ανεργία σε ιστορικά υψηλά και κανένα φως στο βάθος του τούνελ, οι πολίτες είναι σε σύγχυση και απελπίζονται, κάτι που εκμεταλλεύονται οι ακραίες φωνές.
Ο Ηλίας Κασιδιάδης, που (κατά τις δημοσκοπήσεις) αναμένεται να εκλεγεί με την Χρυσή Αυγή, ξέρει τι θέλει να ακούσει το ακροατήριό του: «κάθε ξένος εργάτης παίρνει τη δουλειά ενός Ελληνας», φωνάζει στο μικρόφωνο. «Το θέμα της μετανάστευσης θα κρίνει την εθνική μας επιβίωσης», υποστηρίζει ο νεαρός που προσπαθεί να δείξει σοβαρός, μέσα στο σκούρο κουστούμι του.
Οι θέσεις του προκαλούν αίσθηση: «Εξω οι ξένοι», λέει, ξεσηκώνοντας το κοινό του σε ομιλία στα Μέγαρα. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις ήθελαν τους Ελληνες νεοναζί, με το σύμβολο που θυμίζει την χιτλερική σβάστικα, να συγκεντρώνουν μεταξύ 5% και 6%.
Πέρα από την ύφεση και την απώλεια εισοδήματος, η κρίση χρέους διέλυσε το πολιτικό τοπίο, όπως καταδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις, «ιχνογραφώντας» μία προβληματισμένη χώρα, ένα Εθνος σε κομμάτια.
Τα δύο παραδοσιακά κόμματα του πολιτικού κέντρου και της μεσαίας τάξης, η συντηρητική ΝΔ και το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, εναλλάσσονταν στην εξουσία από την πτώση της χούντας το 1974 μέχρι και τις τελευταίες εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, συγκεντρώνοντας μέχρι και το 80% των ψήφων των Ελλήνων. Σήμερα, φαίνεται με δυσκολία να φτάνουν το 35%........................................

Πανωλεθρία χωρίς προηγούμενο

Πανωλεθρία χωρίς προηγούμενο

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Όσο πλησιάζουμε στην 6η Μαΐου τόσο περισσότερο η μιζέρια κυριεύει τα επιτελεία των δύο εταίρων του «δικομματισμού». Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν ότι το ταξίδι τους προς την Κόλαση είναι... μονόδρομος – όσο μονόδρομος ισχυρίζονταν ότι είναι τα μνημόνια που ψήφισαν για να μας «σώσουν». Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν ότι το αποτέλεσμα της κάλπης θα είναι μια σαφέστατη καταδίκη τους. Ίσως δε κάτι ακόμη χειρότερο. Μια πανωλεθρία χωρίς προηγούμενο............................

 

 

................Πέραν των απειλών εξ αριστερών για την κυριαρχία ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. ανέκυψαν, τους τελευταίους μήνες, και δύο νέες από τα δεξιά (και τα... ακροδεξιά) της πολιτικής σκηνής, οι οποίες μάλιστα είναι σχεδόν αδύνατον να αξιολογηθούν σήμερα κυρίως επειδή δεν έχουν ακόμη δείξει τα όρια της πολιτικής επιρροής τους.

1. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Καμμένου προς το παρόν δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενο πολιτικό αντικείμενο. Κανείς δεν γνωρίζει επομένως τι αποτέλεσμα θα «γράψουν» στην κάλπη. Το ότι όμως γνωρίζουν ήδη μεγάλη δημοσκοπική επιτυχία οικειοποιούμενοι την ατζέντα που έχασε στον δρόμο ο Σαμαράς αποτελεί έναν πολιτικό εφιάλτη για τη Ν.Δ.

Ανεξάρτητα μάλιστα από το εκλογικό του ποσοστό, το κόμμα Καμμένου αποτελεί ένα από τα πέντε άξια αναφοράς κόμματα (έξι με τη Δράση του Μάνου) που πλέον συναπαρτίζουν την... «όλη Δεξιά», για την οποία έως πριν από λίγα χρόνια η Ν.Δ. ήταν το μοναδικό κόμμα - εκπρόσωπος της παράταξης.

2. Η Χρυσή Αυγή μόνο... αγνώστου ταυτότητος δεν είναι. Αντιθέτως έχει απολύτως γνωστή και πλήρως αναγνωρίσιμη ταυτότητα: πρόκειται για το «καθαρό» και χωρίς προσπάθεια συγκάλυψης ναζιστικό - χιτλερικό κόμμα της χώρας. Στην αλματώδη αύξηση της επιρροής της συνέβαλαν κυρίως δύο παράγοντες:

● Η έκρηξη του μεταναστευτικού και εξ αιτίας της κρίσης, αλλά και η αδυναμία ή ανικανότητα πολιτικής ή/και προγραμματικής αντιμετώπισής του από το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα.

● Η ανοχή που επέδειξαν την περίοδο επώασης του «αυγού του φιδιού» τόσο το μιντιακό όσο και το πολιτικό σύστημα. Ίσως πολλοί ήταν αυτοί που υπολόγισαν ότι θα μπορούσαν, όπως έκαναν με τον ΛΑΟΣ της πρώτης εποχής, να τον πάρουν από το χέρι και να τον μοστράρουν ως Κεντροδεξιά. Τώρα, με μεγάλη καθυστέρηση, διαπιστώνουν ότι το φίδι, όταν του απλώσεις το χέρι, θα το δαγκώσει.

Κάποιοι άλλοι ίσως πίστεψαν, όπως και με τον Καρατζαφέρη στην εμφάνισή του, ότι η ύπαρξη της Χρυσής Αυγής θα τους κατοχυρώσει ως ιδεολογικούς αντιπάλους της και εγγυητές της δημοκρατικής νομιμότητας. Μόνο που οι εποχές έχουν αλλάξει και πλέον αυτό το λάθος ισοδυναμεί με έγκλημα.......................

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Ποιο είναι το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ

Το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ είναι κίνημα αντίστασης, αλληλεγγύης  και ανατροπής των σχεδιασμών που αποβλέπουν στην  κοινωνική μας ισοπέδωση, με αγώνες που δίνουν καθημερινά εκατοντάδες ανεξάρτητες συλλογικότητες, λαϊκές συνελεύσεις, σωματεία βάσης, εργατικά σχήματα, επιτροπές αγώνα, πρωτοβουλίες. Δεν έχει ιδιοκτήτες, αποκλειστικότητα αντιπροσώπευσης, κεντρική οργάνωση ή ένα μοναδικό φορέα εκπροσώπησής του. Ανήκει σε όλες τις συλλογικότητες  που αναπτύσσουν δράσεις είτε ενάντια στα χαράτσια, είτε ενάντια στα διόδια, είτε ενάντια στην κάθε είδους και μορφής εμπορευματοποίηση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών-υπηρεσιών και αναφέρουν ή αναφέρονται ή έχουν συστατικό του τίτλου τους τον επιθετικό προσδιορισμό ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.

Καμία οργάνωση ή συλλογικότητα δεν εκπροσωπεί  αποκλειστικά ή ακόμη περισσότερο δεν έχει καμία ιδιοκτησία στην «πατρότητα» της ιδέας ή την εκπροσώπησή της. Η μονοπώληση από οποιονδήποτε της κινηματικής πραγματικότητας όσων εκφράστηκαν, εκφράζονται και παλεύουν σε αυτή την κατεύθυνση είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ το κίνημα στις εκλογές;

Το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ αποτελεί κατάκτηση των αγωνιζόμενων από τα κάτω με διαφορετικές συλλογικότητες και επιτροπές και  πέραν της οριζόντιας επικοινωνίας και του επιμέρους συντονισμού σε δράσεις, δεν έχει ενιαία δομή, οργάνωση και συνολικό πρόγραμμα. Συνενώνει ανθρώπους με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες που συναντούνται στην άρνηση αυτής της πολιτικής, και στον αγώνα αντίστασης στις αντεργατικές, αντιλαϊκές, αντικοινωνικές πολιτικές που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις και οι πλουτοκράτες.  Είναι το αποτέλεσμα της άρνησης μιας ολόκληρης κοινωνίας να αποδεχτεί την ισοπέδωσή της.

Η αυθαίρετη απόφαση μιας συλλογικότητας (oxidiodia.gr) να ανακοινώσει κάθοδο στις εκλογές με τον τίτλο «ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»,  δηλώνοντας ότι το εκπροσωπεί, όχι μόνο μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους, αλλά την καταδικάζουμε ως μια απόπειρα καπηλείας και εκμετάλλευσης  των κοινών αγώνων ανυπακοής στα μέτρα κυβέρνησης και τρόικας που έδωσαν και δίνουν όλες οι μαχόμενες συλλογικότητες για να ανατραπεί αυτή η πολιτική και όσοι την υπηρετούν και τη στηρίζουν.

1. AΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΛ.ΑΝΥ.Α. Μαχητές των δρόμων

2. ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ – Επιτροπές Αγώνα

3. ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ - ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ - ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ, Επιτροπή σωματείων, κινήσεων, συνελεύσεων

4. Επιτροπές ΑΚΡΙΒΕΙΑ-STOP

5. Επιτροπή Κατοίκων Δ. Ωρωπού “ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ”

6. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΟΡΕΩΝ & ΚΑΤΟΙΚΩΝ Β.Α. ΑΤΤΙΚΗΣ ενάντια ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ

Τάσος Παυλόπουλος - Ζωγράφος*

Οι εκλογές πλησιάζουν επικίνδυνα. Οι «Ευρωπαίες εταίρες» μας έχουν χάσει τον ύπνο τους. Ανησυχούν γιατί οι ντόπιοι «προαγωγοί» τους (Παπαδήμος, Σαμαράς, Βενιζέλος κ.λπ.) αποδεικνύονται ανίκανοι στην εξασφάλιση της απαιτούμενης πελατείας για την αξιοπρεπή λειτουργία ενός πολιτισμένου ευρωπαϊκού «οίκου ανοχής».

Το «προϊόν» φαίνεται πως πια δεν «πουλάει» όπως πριν, γιατί οι Έλληνες ψηφοφόροι, στην πλειονότητά τους, το έχουν πάρει επιτέλους απόφαση πως η μοναδική θεραπεία από τα «αφροδίσια νοσήματά» τους είναι το να πάψουν οριστικά να είναι «σαβουρογάμηδες».
Τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, αυτοί οι κατ'επάγγελμα και κατά συρροήν «βιαστές και δολοφόνοι» της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αυτά τα εξουσιομανή και κοιλιόδουλα βαμπίρ, δείχνουν πια ξεδοντιασμένα και απεγνωσμένα. Όμως, εξακολουθούν να βγάζουν ακόμα γλώσσα αμετανόητα και προσπαθούν να δαγκώσουν λυσσασμένα με τις μνημονιακές μασέλες τους!

Η ώρα της κάλπης φαντάζει μοναδική ευκαιρία, ώστε να τους φορέσουμε τα φίμωτρα που τους αρμόζουν και να τους στείλουμε μια και καλή στον μπόγια! Όσοι ταπεινωμένοι και εξαθλιωμένοι συμπατριώτες μας τους έχουν στο παρελθόν ψηφίσει και έχουν δαγκωθεί από δαύτους, να κάνουν οπωσδήποτε αντιλυσσικό ορό...

Κάποτε θα ξαστερώσει ο ουρανός και θα μπορούμε και πάλι να αναπνέουμε. Η χούντα είχε κρατήσει εφτά ολόκληρα χρόνια που μας φανήκανε αιώνες. Η μετάλλαξή της, όμως, μας υπνωτίζει και συνθλίβει τη ζωή μας πολλά περισσότερα χρόνια.

Το τελευταίο αποκούμπι μας, η σχεδία μας για μια πιο δίκαιη ζωή, είναι μόνον η Αριστερά. Αυτή τη φορά, όπως όλα δείχνουν, θα πάρει πολλά «κουκιά», υπερβολικά πολλά! Το θέμα είναι πώς θα τα διαχειριστεί; Από εμάς, που θα την ψηφίσουμε, εξαρτάται. Και από την ποσότητα, βέβαια, αλλά και από την ποιότητά μας! Ίσως έτσι καταλάβει και η «χ» ηγεσία του «χ» αριστερού κόμματος πως δεν υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο αριστεροί, καλύτεροι και χειρότεροι, αληθινοί και ψεύτικοι. Και ασφαλώς, δεν αποτελεί «αρία» φυλή κάποιο κομμάτι της Αριστεράς, ώστε να νομιμοποιείται να μετράει το μήκος της μύτης των υπολοίπων, μην τυχόν και αποδειχθούν «Εβραίοι» και τους μολύνουν.

 Ούτε κληρονόμησε κάποιο κομματικό επιτελείο από τη μάνα του ή τη θεία του κάποιο κόμμα, πακέτο με τα σύμβολα, τις ιδέες, τους αγώνες και το αίμα που χύσανε: ο Σπάρτακος, ο Λαμπράκης, ο Μπελογιάννης, η Ηλέκτρα Αποστόλου, ο Λόρκα, ο Αλιέντε, ο Βίκτορ Χάρα, ο Λουμούμπα, ο Σωτήρης Πέτρουλας, ο Διομήδης Κομνηνός, ο Τσε και πολλοί άλλοι αγωνιστές...

Η Αριστερά ανήκει σε όλους μας και αυτή την Αριστερά θα ψηφίσουμε, χωρίς κομματικές παρωπίδες, με μοναδικό σκοπό να διώξουμε επιτέλους αυτά τα άθλια υποκείμενα, εγχώρια και ξένα, που μας κάθονται στον σβέρκο. Και μετά, θα έρθει η ώρα να «ξυρίσουμε τον γαμπρό» και να βγάλουμε όλοι τα πορτοφόλια μας ώστε να κάνουμε τη σωστή διαίρεση...

Ξέρω ότι είναι χιλιάδες, εκατομμύρια πολίτες σ'αυτή τη χώρα, ενταγμένοι και ανένταχτοι, στελέχη, απλά μέλη και απλοί συμπαθούντες διάφορα κομμάτια της Αριστεράς που σκέφτονται έτσι. Πως η Αριστερά είμαστε όλοι εμείς ΜΑΖΙ! Λοιπόν... ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΦΑΓΑΜΕ!

 * Δημοσιεύτηκε στο "Ποντίκι" 27/4/2012

Συγκλονίζει η καταγγελία του ιδρυτικού στελέχους
Ο σκοτεινός κόσμος της ΔΗΜΑΡ

http://olympia.gr/

Μέλος της ΚΠΕ κατηγορεί την ΔΗΜΑΡ για διαπλοκή! Σοβαρές καταγγελίες για διαπλοκή της ΔΗΜΑΡ με επιχειρηματικά συμφέροντα και “ΠΑΣΟΚοποίηση” του κόμματος κάνει ο Δημήτρης Πετροπουλάκης, ιδρυτικό στέλεχος του κόμματος και μέλος της ΚΠΕ, αποκαλύπτοντας παρασκήνιο που δεν ταιριάζει στην Ανανεωτική Αριστερά.
Ο Δ. Πετροπουλάκης εμπλέκει την ΔΗΜΑΡ στα επιχειρηματικά σχέδια για φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα, καύση βιοαερίου στη Μάνη κ.α., ενώ χαρακτηρίζει τη ΔΗΜΑΡ “ΠΑΣΟΚ του 1978”!
Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
Πριν από τρία χρόνια ξεκινήσαμε μια προσπάθεια για να φτιάξουμε μια νέα αριστερή πολιτική έκφραση μακριά από αγκυλώσεις και να δώσουμε την δυνατότητα συμμετοχής ευρύτερων πλατιών μαζών με μια νέα αντίληψη τόσο στην πολίτικη όσο και στην κοινωνία.
Μέχρι και μετά το 1ο συνέδριο ο αγώνας αυτός είχε αρχίσει να κερδίζει στην κοινωνία και
αυτό σήμανε νέες συμμετοχές κόσμου και με προοπτική να γίνει πραγματικότητα αυτή η Αριστερά.
Βλέποντας όμως αυτά δυνάμεις με συμφέροντα τόσο ατομικά όσο και οικονομικά με το πολίτικο σύστημα να καταρρεύσει άρχισαν να πυκνώνουν τις τάξεις μας για να οικειοποιηθούν αυτό το χώρο με αποκορύφωμα την τελευταία προσχώρηση των λεγόμενων εκσυγχρονιστών .Μάλιστα χωρίς να τηρηθούν οι μέχρι τότε διαδικασίες να υπάρξει απόφαση της Κ.Π.Ε. .
Δυστυχώς αποδειχθήκαμε ανέτοιμη να διαχειριστούμε την κατάσταση και φτάσαμε να θυμίζουμε ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΤΟΥ 78 ανοίγοντας τις πόρτες σε όλους και χάνοντας την διαχείριση.
Αντίστοιχα αυτό έγινε σε όλη την επικράτεια.
Η Λακωνία είναι κεντρικός στόχος των επιθετικών διαθέσεων ενεργειακών συμφερόντων. Δεν είναι τυχαίες συναντήσεις Τραπεζιτών, εκπρόσωπων μεγάλων εταιρειών και παραγόντων της οικονομικής ζωής του τόπου μας, καθώς και οι νομοθετικές παρεμβάσεις της τελευταίας στιγμής (τέλος Φεβρουαρίου για την NATURA) ώστε στην Μάνη να ενοποιηθούν σχέδια για Αιολικά πάρκα, Φωτοβολταϊκά πάρκα, Βιοαέριο και καύση αυτού. Αντιτάχθηκα σε όλα τα παραπάνω που θα οδηγούσαν την περιοχή της Μάνης από απείρου κάλους να μετατραπεί σε ενεργειακό-οικονομικό παράδεισο ολιγων. Έπρεπε λοιπόν να βγω από το πολιτικό σκηνικό για να μην υπάρχει εμπόδιο εφαρμογής των παραπάνω σχεδίων.
Επιστράτευσαν με την μέθοδο των νέων εγγραφών πλειάδα ατόμων ώστε να διαλύσουν την οργάνωση Λακωνίας της ΔΗΜ.ΑΡ. και κυρίως της Ανατολικής Μάνης, από τις πρώτες και μεγαλύτερες της Ελληνικής Περιφεριας. Με την ανοχή της Ε.Ε., άλλα και περιφερειακών στελεχών, αν και ήμουν ο μοναδικός και ομόφωνα προτεινόμενος για υποψήφιος στις επερχόμενες εκλογές (η Λακωνία δεν έχει καμιά πιθανότητα εκλογής) να μην είμαι υποψήφιος και συγχρόνως να κατασυκοφαντηθώ. Αλλά και η απόφαση της Κ.Π.Ε. και της Ε.Ε. Παραβιάστηκε (τρόπος επιλογής υποψηφίων) παρά την απόφαση της Ε.Ε. που μου ανακοινώθηκε από τον ίδιο τον πρόεδρο του κόμματος.
Δυστυχώς η δημοσκοπική μέθη τύφλωσε την ηγεσία του κόμματος και δεν εξέτασαν τα πραγματικά αίτια και τι εξυπηρετούσαν.
Το σημερινό υπό νέα κατασκευή κόμμα είναι και κολυμβήθρα του ΣΙΛΩΑΜ και ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΝΩΕ και πολύ φοβούμαι ότι η διασταύρωση αυτών θα οδηγηθεί σε γενετική μετάλλαξη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΑΚΗΣ
ΓΕΩΠΟΝΟΣ ΜΕΛΛΟΣ ΤΗΣ Κ.Π.Ε.
ΑΠΟ ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΔΗ.ΜΑΡ.
39 χρόνια ανιδιοτελούς προσφοράς στην Αριστερά και όχι Περιστρεφόμενος
www.avantipopolo.gr

« «ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΣΑΣ»

Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ —- ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ..!!‏

Απριλίου 24, 2012 από seisaxthiablog

Δε χωρεί πλέον αμφιβολία ότι η μεταπολίτευση στην Ελλάδα λειτούργησε σαν προκάλυμμα για συμμορίες που άλωσαν τα δυο μεγάλα κόμματα, έφτασαν σε υψηλά κομματικά και κυβερνητικά αξιώματα, λεηλάτησαν τα δημόσια οικονομικά, δημιούργησαν νέα οικονομικά και πολιτικά τζάκια και υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας μας για δεκαετίες. Όπως οι ιοί στην ανθρώπινη βιολογία, έτσι και οι συμμορίες αυτές αποίκισαν τα δυο κόμματα και επιδίωξαν να εκδιώξουν όσους αρχικά αντέδρασαν στο βίο και πολιτεία τους. Κρύβονταν πίσω από πολιτικούς οι οποίοι ήλπιζαν ότι θα διακριθούν στην πολιτική ως μεταρρυθμιστικές και εκσυγχρονιστικές δυνάμεις και υπήρξαν, είτε άθελά είτε ηθελημένα, τη βιτρίνα εγκληματικών οργανώσεων που σε αντίθεση με τη Σικελική μαφία δε ρίσκαρε όταν απομυζούσε τον εθνικό πλούτο από θέση εξουσίας και με ασυλία, βουλευτική και υπουργική...
Για τη διεφθαρμένη κάστα, το δικομματικό σύστημα δημιουργούσε την ψευδαίσθηση της αλλαγής. Αντί της παραδοσιακής και ξεπερασμένης δικτατορίας όπου δεν υπάρχει “εναλλακτική” λύση διακυβέρνησης, ο δικομματισμός παρείχε τη βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας: το ένα κόμμα ερχόταν στην εξουσία αλλάζοντας τη εικόνα του, προωθώντας νέα πρόσωπα και δημιουργώντας συναισθήματα αλλαγής, ανακούφισης και ελπίδας. Τα δυο κόμματα κέρδιζαν εκλογές βασιζόμενα στη λήθη και σε μια ρητορική του τύπου «μάθαμε από τα λάθη μας» και «κάναμε την αυτοκριτική μας» με πολιτικούς ηγέτες χαρισματικούς στο λόγο, με άξιους δημαγωγούς που επένδυαν στο συναισθηματισμό και στο θυμικό των Ελλήνων.


Στις συνθήκες της μεταπολίτευσης, η βιωσιμότητα του συστήματος της διαφθοράς στην Ελλάδα απαιτούσε δημοκρατική νομιμοποίηση. Καλλιέργησε έτσι τη λαϊκή ανοχή και κέρδισε έως πρόσφατα μια σιωπηλή συναίνεση. Κομματικοί παράγοντες εξαγόραζαν μικροαπατεώνες και κουτοπόνηρους υποστηρικτές με ρουσφέτια. Τους έδιναν ένα κόκκαλο για να σκύψουν το κεφάλι και να κλείσουν τα μάτια σε όσα βρώμικα συνέβαιναν. Με μέσο χειραγώγησης ένα τεράστιο πελατειακό σύστημα, το σύστημα διαφοράς στην Ελλάδα μπορεί να ονομαστεί ως «συμμετοχική διαφθορά». Σε σχέση με τη διαφθορά περιοριζόμενη σε επίπεδο ελίτ, η συμμετοχική διαφθορά βασιζόταν στην εξαγορά με πελατειακές σχέσεις. Εξαγόραζε συνειδήσεις κατευθείαν, και δε χρειαζόταν να ελέγχει συμπεριφορές όπως η καταστολή σε μια τυπική δικτατορία τύπου Λατινικής Αμερικής. Στο σύστημα αυτό δεν είναι ο χωροφύλακας που σου κτυπάει την πόρτα, αλλά εσύ, ο οπαδός, που σέρνεσαι στα κομματικά γραφεία ζητώντας δουλειά, επιδότηση, δάνειο, καλύτερη στρατιωτική θητεία, ρύθμιση χρεών, δημόσια προμήθεια κτλ.


Η συμμετοχική διαφθορά, επομένως, εξοικονομούσε στα μέσα καταστολής δημιουργώντας εθελοδουλία αντί της καταστολής. Έδινε μια ψευδαίσθηση επιλογής ενώ στην ουσία στερούσε την ελεύθερη επιλογή, καθώς καταδίκαζε τους αντιπάλους του με αποκλεισμό από τη λεία και με οικονομική απομόνωση και καταστροφή στα γρανάζια της γραφειοκρατίας για όποιους πολίτες και επιχειρηματίες δεν θέλησαν να προσεγγίσουν το πελατειακό δίκτυο για να βρουν γρήγορη «λύση». Η ρητορεία της κοινωνικής ευαισθησίας, του σοσιαλισμού, του πατριωτισμού κάλυπτε την τακτική της εξαγοράς συνειδήσεων. Έτσι ο κομματικός ραγιάς γινόταν, για παράδειγμα, υπάλληλος της ΔΕΗ με προνόμια και μισθό πολλαπλάσιο από έναν εργάτη ή άνεργο στο Πέραμα που δεν έγινε μέλος ή φίλος του κόμματος.
Σε αυτές τις συνθήκες έντονου κομματικού κρατικοδίαιτου καπιταλισμού, το αίτιο για τις πελατειακές σχέσεις δεν πρέπει να αναζητείται στη θεματική «κουλτούρας», βαλκανικού παρελθόντος και υστέρησης στο Διαφωτισμό, όπως υποστηρίζουν επιφανειακές ερμηνείες. Η συμμετοχή οικονομικών δρώντων στο πελατειακό σύστημα ήταν και είναι απόλυτα ορθολογική επιλογή απέναντι στο σύστημα κινήτρων με το οποίο ήταν αντιμέτωποι. Σε μια οικονομία όπου αν δε δώσεις γη και ύδωρ στους πολιτικούς προστάτες σου, είσαι καταδικασμένος στην οικονομική απομόνωση, άρνηση συναίνεσης και συμμετοχής σημαίνει ότι θα βλέπεις τους άλλους να διορίζονται, να παίρνουν δημόσια έργα, να έχουν καλύτερες μεταθέσεις, δάνεια και άλλα πλεονεκτήματα. Ομοίως, η πολυνομία και η γραφειοκρατία δεν ήταν αποτέλεσμα ανίκανων πολιτικών και αδύναμου κράτους, όπως επιφανειακές αναλύσεις τονίζουν συνεχώς επί δεκαετίες, αλλά ήταν και είναι μια συνειδητή στρέβλωση ώστε να σπρώχνονται πολίτες πιασμένοι στα γρανάζια της γραφειοκρατίας στην άτυπη διαμεσολάβηση του πολιτικού προστάτη.


Σε επίπεδο ανάλυσης, υποστηρίζω ότι το πρόβλημα της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε κατά τη μεταπολίτευση στα πλαίσια της «συμμετοχικής διαφθοράς» είναι παρόμοιο με τις χώρες που βιώνουν έναν συγκεκριμένο τύπο καπιταλισμού, το ληστρικό πολιτικό καπιταλισμό όπου η πολιτική εξουσία και όχι μια «ελεύθερη αγορά» έχει το πάνω χέρι στη διανομή των οικονομικών ευκαιριών. Ίχνη του συστήματος αυτού ανιχνεύονται παντού, αλλά είναι το κυρίαρχο σύστημα στη Λατινική Αμερική, στην Αφρική και στις περισσότερες Ασιατικές χώρες.


Στην Ελλάδα, το τρίπολο «εκτεταμένη διαφθορά, γραφειοκρατία και πελατειακές σχέσεις» οδηγούσε το σύστημα στην κρίση του. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα και οι επιχειρηματίες εκτός συστήματος χρηματοδοτούσαν το διεφθαρμένο σύστημα. με το φόρο τους. Για να αποφύγουν τη αντίδραση τους, η ελληνική πολιτεία επέτρεψε ένα υψηλό επίπεδο φοροδιαφυγής. Καθώς η φορολογία δεν έφτανε για να χρηματοδοτήσει το κύκλωμα διαφθοράς και το πελατειακό σύστημα, χρειάστηκε τεράστιος δημόσιος δανεισμός υποθήκευσε το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας με ένα γιγάντιο δημόσιο χρέος που από τη δεκαετία του 80.


Παράλληλα, λόγω της πολυνομίας και τις διαφθοράς, ξένοι επενδυτές απέφευγαν την Ελλάδα εκτός αν συμμετείχαν κι αυτοί στο κύκλωμα αυτό με μίζες (βλ. Siemens). Τα δημόσια έργα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ επέτρεπαν ως μάννα εξ ουρανού στο πολιτικό σύστημα την αναπαραγωγή του μοντέλου. Ταυτόχρονα οι «δημόσιες επενδύσεις» εξέτρεψαν ιδιωτικές επενδύσεις από παραγωγικούς τομείς προς στο καιροσκοπικό σύστημα εργολάβων που άφησαν πίσω τους μια χώρα με λίγες υποδομές αλλά χωρίς παραγωγή. Δηλαδή μια χώρα που δε μπορεί να στηρίξει το επίπεδο κατανάλωσης της δεκαετίας του 2000. Μια χώρα με ανέργους και με εργαζόμενους να κλαίνε για το μισθό των 400 ευρώ που βλέπουν στον ορίζοντα, καθώς περιφέρονται ανάμεσα στους λίγους υπερτιμολογημένους αυτοκινητοδρόμους, σε πανάκριβα κλειστά γυμναστήρια και σε πάμπολλα δημοτικά θέατρα με το όνομα «Μελίνα Μερκούρη».


Η κρίση που περνάει η χώρα μας είναι, εν ολίγοις, αποτέλεσμα του οικονομικού συστήματος όπως διαμορφώθηκε στη μεταπολίτευση. Και θα ήταν μια ιστορική ευκαιρία για την ελληνική κοινωνία να πιέσει ώστε να απαγκιστρωθεί η χώρα από το σύστημα αυτό αν υπήρχαν ισχυρές πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να το υποστηρίξουν. 

Αλλά με ιδέες ξεπερασμένες περί κρατισμού από τα αριστερά και επικίνδυνες εθνικιστικές αρλούμπες από τα δεξιά, το διεφθαρμένο κατεστημένο χαμογελά πονηρά. 

Προς το παρόν αγοράζει χρόνο, κρυπτόμενο μέσα στα μεγάλα κόμματα, μέχρι τη στιγμή που η Ελλάδα κάπως ορθοποδήσει ισορροπώντας στο μισθό των 400 ευρώ μετά από δέκα ή δεκαπέντε χρόνια. 

Τότε θα επανέλθουν δυναμικά για να συνεχίσουν τον κύκλο πολιτικής διαφθοράς, λαϊκισμού και οικονομικής κρίσης μιλώντας για σοσιαλδημοκρατία και «ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό».
Αναρχικός Τραπεζίτης
ΠΗΓΗ:  http://seisaxthia.wordpress.com

Η χούντα δεν τελείωσε το '73

Η σημερινή μαύρη 45η επέτειο από την επιβολή της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας, στις 21 Απρίλη 1967 στην χώρα μας, βρίσκει τον ελληνικό λαό πάλι σκλαβωμένο από μια άλλη δικτατορία.
Οι Απριλιανοί δικτάτορες στηρίχτηκαν από τον Αμερικάνικο και ΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό όπως και την οικονομική ολιχαρχία της Ελλάδας για να φέρουν βάσανα και αίμα σε Ελληνικό και Κυπριακό λαό.
Οι σημερινοί δικτάτορες το ίδιο στυγνοί με τους Απριλιανούς, στηρίζονται από ντόπιους και ξένους κερδοσκόπους, οικονομικούς δολοφόνους του λαού μας και το πρόθυμο εθελόδουλο αστικό προσωπικό..........................

Τα σκουπίδια των παραλιακών μαγαζιών στο Βραχάτι!

 

Σε όλα τα πολιτισμένα μέρη του κόσμου, τα σκουπίδια των καταστημάτων -αλλά και των κατοικιών-παραμένουν στον πίσω ακάλυπτο χώρο τους και τα βγάζουν στους κάδους   απορριμάτων το πρωί πριν περάσει το απορριμματοφόρο!
Στο Βραχατι Κορινθίας φαίνεται οτι λείπει ο πολιτισμός!
Ούτε η καθαριότητα  είναι η μισή αρχοντιά μας!
Άραγε πόση ικανότητα, πειθώ αλλά και δύναμη εφαρμογής των κανονισμών δεν έχει ο αντιδήμαρχος καθαριότητας κ. Παπαλέκας για να βλέπουμε αυτό το χάλι, όχι μόνον κάθε μέρα στο κεντρικό παραλιακό parking αλλά δυστυχώς και ανήμερα το Πάσχα!!!!

Καζάκης : Mein Kazampf 2 Νέο update « ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ

(Ιδού πως επιβεβαιώνεται η σωστή απόφαση μου να αποχωρήσω ενωρίς από τα κεντρικά όργανα του ΕΠΑΜ Κορινθίας, του Πυρήνα Βόχας Κορινθίας αλλά και από απλό μέλος:) Χρήστος Νικολάου

Πήγαν 800 άτομα την Παρασκευή ως σύνεδροι και την Κυριακή ψήφισαν 398;;;;
Και από αυτούς οι 270 Καζάκη;;;;
ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΝ ΨΗΦΙΣΑΝ 270 ΣΤΟΥΣ 800;;;;;
Και το ονομάζει αυτό   απόφαση συνεδρίου και νίκη του;;;;
ΤΟΝ ΦΤΥΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΒΡΕΧΕΙ;;;;
Δεν κοιτάει πού’χει καταντήσει το Επαμ από σοβαρό μέτωπο  που ήταν τον Οκτώβριο ένα αρχηγικό ΓΚΡΟΥΠΟΥΣΚΟΥΛΟ που ψάχνει από δω κι από κει να προσκολληθεί όπως-όπως σ’όποιον νά’ναι μπας και μπει στη Βουλή κι έχει παρατήσει και στόχους και τα πάντα;